کم خونی ناشی از فقر آهن یا آنمی نوعی کم خونی است که در صورت کمبود آهن در بدن ایجاد می‌شود و یکی از شایع‌ترین انواع کم خونی است. افراد مبتلا به کم خونی فقرآهن خفیف یا متوسط ممکن است علائمی نداشته باشند اما کم خونی فقر آهن شدید ممکن است باعث علائمی مانند خستگی، تنگی نفس یا درد قفسه سینه شود. سرگیجه، دست و پاهای سرد و پوست رنگ پریده نیز از جمله دیگر علائم کم‌خونی شدید است. بدن ما برای ساخت گلبول‌های قرمز سالم به آهن نیاز دارد. وقتی خون بدن از دست می‌رود، به منزله از دست دادن آهن می‌باشد که می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد از جمله خونریزی در دستگاه گوارش ناشی از بیماری التهابی روده، زخم، سرطان روده بزرگ، یا اختلالات گوارشی دیگر مانند بیماری سلیاک، جراحات تروماتیک یا جراحی، قاعدگی‌های شدید یا خونریزی در هنگام زایمان، استفاده منظم از داروهایی مانند آسپرین یا داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن که می‌تواند منجر به خونریزی دستگاه گوارش شود. برخی بیماری‌های ژنتیکی یا داروها نیز می‌توانند توانایی بدن شما را برای جذب آهن کاهش دهند و منجر به کم خونی فقر آهن شوند.
برای تشخیص کم خونی ناشی از فقر آهن، آزمایش خون برای بررسی شمارش کامل سلول‌های خونی (CBC)، سطح هموگلوبین، سطح آهن خون و سطح فریتین تجویز می‌شود. مکمل‌های آهن که به آنها قرص آهن یا آهن خوراکی نیز گفته می‌شود، به افزایش آهن در بدن شما کمک می‌کند. این روش رایج ترین درمان برای کم خونی فقر آهن است و اغلب سه تا شش ماه طول می‌کشد تا بتوانید سطح آهن خود را به این روش بازیابی کنید. اگر عوارض جانبی مانند طعم بد فلزی، استفراغ، اسهال، یبوست یا ناراحتی معده مشاهده گردید، حتما با پزشک خود در این باره صحبت کنید. در این صورت پزشک ممکن است مصرف مکمل‌ها را کاهش داده یا استفاده از نوع دیگری از مکمل آهن را پیشنهاد دهد. همچنین اگر بتوانید علل از دست دادن خون یا مشکلات مربوط به جذب آهن را که می‌تواند منجر به این بیماری شود، درمان کنید، کم خونی فقر آهن نیز قابل درمان است. شما می‌توانید با حفظ یک رژیم غذایی سالم که شامل منابع خوب آهن و ویتامین C باشد، به بدن کمک کنید تا سطح آهن را در حد مناسب حفظ کند. منابع خوب آهن شامل لوبیا، میوه‌های خشک، تخم مرغ، گوشت قرمز بدون چربی، ماهی قزل آلا، نان‌ها و غلات غنی شده با آهن، نخود فرنگی و سبزیجات با برگ سبز تیره است. غذاهای غنی از ویتامین C مانند پرتقال، توت فرنگی و گوجه فرنگی نیز به جذب آهن در بدن کمک می‌کنند.
